Τώρα που μας χωριζούνε βουνά από λόγια αλόγιστα και θάλασσες
να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου..
Να 'ρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι,
με τρεχαντήρι υπερωκεάνιο, με τα πόδια..
να 'ρχεσαι πάντως...
Εξάπαντος να 'ρχεσαι κάθε νύχτα με ρούχα ή χωρίς
"Σουσάμι άνοιξε" θα λέω τρις και θα σε μπάζω στ' όνειρο
Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια
που τα πήρε ο αέρας να τα ταξιδέψει μακριά
μια πάνω και μια κάτω μεθυσμένα..
Έλα στον ύπνο μου, σε περιμένω...
...
Ανάμεσα σε ερωτιδείς αγγέλους να πετάς εσύ,
μαζί κι εγώ...
....
Στο ίδιο όνειρο εμείς οι δυο να παίζουμε τρίλιζα
στο κατώφλι του καλοκαιριού...
Σε πύργους από φίλντισι κι ακριβό βελούδο
να κυνηγιίομαστε στο μυρωμένο λιβάδι των αισθήσεων,
να σε φτάνω, να σ' αγγίζω, να σε πιάνω...
....
Μόνο να έρχεσαι στον ύπνο μου κάθε νύχτα
Τ' άλλα θα στα πω στ' αυτί...
Γιατί τα όνειρα σαν τα θαύματα είναι..
Βγαίνουν αληθινά αν τα πιστεύεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου