ΗΤΑΝ ΛΕΕΙ ΣΑ ΝΑ ΜΑΚΡΑΙΝΕ Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕΣ ΚΙ ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ Η ΒΡΑΔΙΑ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΣΟΥ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟ ΒΗΜΑ ΜΟΥ ΑΡΓΟ
ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΑΓΚΑΛΙΑ...ΜΑ ΔΕ ΣΕ ΕΙΧΑ..
ΣΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑ ΠΡΟΧΤΕΣ ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ
ΚΙ ΕΣΥ Μ' ΑΚΟΥΓΕΣ ΙΣΚΙΟΣ ΚΡΥΦΟΣ
ΚΙ ΟΠΩΣ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΦΩΝΗ ΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΤΗ ΣΚΗΝΗ
ΜΟΥ 'ΠΕΣ "ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΦΩΣ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ"
ΣΑ ΓΥΑΛΙ ΜΕΣ' ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΜΑΤΩΝΩ ΟΠΟΥ ΒΡΩ
ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΕΓΩ ...ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΩ ΚΑΙ ΖΩ
Μ'ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΙΑ Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΞΑΝΑ
ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ".... ΜΑ ΔΕ ΣΕ ΒΡΗΚΑ
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ
